از سکوتــم بتــرس

هوای مُردن

بیخ گوش من است

همانجایی که روزی

رد نفسهای تو بود

لبــــ هایـتـــــ را مــے گـویـمـ ..

روی ِ چـشمــانــــمـ بـگذار ..

تـــا دیـگــر هـمیـشـــهـ ...

خوابــــ ِ بـــوســــهـ بـبـیـنــمـــ ...

حـرفی نـدارم …

مـن حـاضـرم حـتی جـانم بـه لبـم رسـد …!

اگـر جـانم تـو بـاشی …

بــــــالا بــــــروے ؛

پـــــایـــــین بیـــــایـــــے ...

بے فـــایـــده اســـت ؛

مـــن تـــو را هــــــمیـــنجــــــــــا ،

میـــان بـــازوانـــمــ میـــخـــواهـــمـــ ... !

سیگار کشیدنم بهانه ای بیش نیست.
دود را فرو میدهم و آن را با دود دلم بیرون میکنم،
نمی خواهم تو سوختن دلم را ببینی

برای تو می میرم ،

تو وانمود کن که تب کردی .

همین کافیست...